Bora Bora ....... zucht........

op de plaatjes ziet het er altijd zo perfect uit. mooie huisjes op het water, prachtige blauwe zee en dan die dramtische berg van mount otemanu op de achtergrond. Op de dag dat we van Papeete naar Bora Bora vloegen was het bewolkt. nouja bewolkt is eigenlijk nogal zacht uitgedrukt. Toen we destijds bezig waren met plannen hebben we opgelet welke maanden het minste regen zou vallen hier in frans polynesie. Op de 1 of andere manier kloppen de komende weersvoorspellingen niet helemaal met de informatie die wij hadden gevonden. Hierin stond dat in Juni 6 tot maximaal 1 dagen zou kunnen regen hier op frans polynesie. Zover als wij vooruit kunnen kijken zijn de voorspellingen regen, onweer en nog meer regen met zwarte wolkjes :)

Het vliegen was ook wel bijzonder hier. niet vanwege de mooie uitzichten die we hadden verwacht :) nee ons vliegtuig was een klein propellervliegtuigje. onze handbagage was te groot en moest mee als cargo. en we hadden een mooi plekje uitgekozen (want je hebt hier geen vast zitplaatsen) achterin het vliegtuig. Het vliegtuig was alleen niet goed verdeelt en ons (samen met anderen) werd gevraagd ergens anders te gaan zitten want zo kon het vliegtuig niet opstijgen. Onderweg hebben we niet veel meer dan dikke mist gezien. Toen we landen op Bora Bora bleek het weer daar ook al niet veel beter te zijn. Ondanks het slechte weer is het water hier echt adembenemend mooi blauw/groen gekleurd., Op het vliegveld werden we begroet met een bloemen lei door een beste man ( teminste zou zag hij er wel uit, maar gedroeg zich niet helemaal erna :) ).Wisten jullie trouwens dat hier vroeger teveel jongetjes en te weinig meisjes waren? In de meeste gezinnen werd daarom vaak 1 jongetje uigekozen en tegen gezegd, wordt maar een meisje. Hierdoor lopen er hier veel transgenders hier rond, de 1 net iets knapper dan de andere, maar alles kan hier gewoon :) mooi om te zien.

We werden naar het le Meridien gevaren waar we werden opgewacht door een zingende ukelele speler en een golfkarretje die ons naar de receptie bracht. Na een rondleiding in de regen werden we naar ons eigen huisje op het water gebracht. Die was echt echt prachtig. We werden rondgeleid door het huisje, Er is een grote glazen vloer in de kamer waardoor je in het water kunt kijken. En achter de gordijnen waren grote openslaande tuindeuren met een deck met prachtig uitzicht op mount otemanu. De gordijnen werden opgeslagen en daar stonden we dan.... in de dikke mist. WTF geen otemanu....... NOOOOOOOO!!!!!! echt dikke mist, vette regen hier op Bora Bora. Na een half uurtje werd er op de deur geklopt, omdat we een huisje aan het einde van de pier hadden, kregen we een welkomstgeschenkje. Macarons (wut!) en een fles wijn. Wij lusten normaal echt geen wijn, maar die middag hebben we ons maar bezat vanwege het trieste weer hahaha. Door de wind en behoorlijke golven stond ons huisje ook nog eens te schudden op de palen. lekker dan :)

In de avond begon het wel wat op te klaren. Yay, we waren ontzettend blij daarmee. De volgende dag werden we wakker en we konden zelfs de hele otemanu zien. Wauw!. En na een uur begon ook nog eens de zon te schijnen. 2 prachtige dagen vol hebben we er nu op zitten. Helaas worden de andere dagen waarschijnlijk wel minder qua weer, maar ach dit uitzicht kunnen ze niet meer afnemen.

Gisteren hebben we nog een leuke excursie gedaan. Manta en shark feeding. Dat was echt een hele leuke excursie, met een begeleider die als bijnaam crazy had, die naam maakte hij wel waar. Hij kon free diven en ging achter de grote haaien om ze een beetje naar boven te halen. Zo konden wij ook iets beter de 3m lange haai iets beter zien. Hij klom in de hoogste palmbonen die we ooit zagen en was de hele dag door vrolijk. Echt een hele leuke dag gehad.

Vannacht stormde het weer. beetje jammer want deze morgen zou ons canoe breakfast worden gebracht. om 5.30 uur hebben we maar gebeld dat het misschien beter morgen kon worden gedaan. een uur later was echter de lucht aardig opgegeklaard en was ook het water een stuk rustiger. Toch maar opnieuw opgebeld of het niet alsnog vandaag kon. Die mensen moeten wel hebben gedacht, stomme touristen, make up your mind. Maar daar kwamen ze dan aan deze morgen. Een polynesische vrouw van flinke omvang, met een man erachter die flink moest roeien, in een kleine kano. Het schoot echt voor geen meter op, want de stroming is echt niet te geloven op dit moment. Gelukkig hadden ze samen ook wel dikke lol in het bootje. Het ontbijtje werd voor ons geserveerd in het huisje en we hebben ze vriendelijk bedankt. Toen ze weggingen vaarden ze onder ons huisje door, volgens mij verliep dat niet helemaal zoals het hoorde want we hoorden een flinke boem tegen de paal aan en een hoop gelach. Wij gaan nu lekker ontbijten :).